سفرنامه مالزی 2

برج‌های دوقلوی پتروناس که متعلق به شرکت نفتی پتروناس مالزی هستن در حال حاضر بلندترین برجهای دوقلوی جهان به شمار میرن که یکی از مکانهای توریستی شهر کوالالامپور را بوجود آورده ان.

..... { در آوریل سال 1998 برجهای دوقلو 452 متری پتروناس درکوالالامپور تبدیل به بلندترین ساختمان جهان در قرن بیستم شد . برجهای پتروناس طی سالهای 1995 تا 1998 در 88 طبقه توسط یک معمار آرژانتینی به نام سزار پلی طراحی و ساخته شد .
این برجهای 1.6 میلیارد دلاری مشتمل بریک فروشگاه بزرگ 24 هزار متری (SURIA KLCC) همراه با امکانات تفریحی مختلف ، پارکینگی با ظرفیت 4500 اتومبیل ، موزه نفت ، خانه ارکستر فیلارمونیک مالزی ، مسجد و سالن کنفرانس چند رسانه ای است که شکوه و عظمت آن را بیش از پیش نمایان می سازد .

ابتدای درب ورودی برج های که مرکز تجاری است.

هر طبقه این برجها دارای طرح ستاره 8 گوشه است که برگرفته از هنر و سنت اسلامی مالزی است . نمای ظاهری ساختمان ترکیبی از فولاد و شیشه است و طراحی آن با در بر داشتن مضامین و درون مایه های هنر اسلامی بازتاب و حضور دین اسلام در کشور مالزی است . شرکت پتروناس و شماری از شرکتهای وابسته در برج اول سکونت دارند . شرکتهایی از قبیل بوئینگ ، IBM ، بلومبرگ ، مایکروسافت ، مکنزی ، الجزیره و ... در برج دوم حضور فعال و چشمگیر دارند .

از دیگر نقاط برجسته و جالب این برجها می توان به پلی بین طبقات 41 و 42 قرار دارد و دو برج را به هم متصل می کند اشاره کرد . که در عکس با فلش رنگی دیده میشود .

این پل در ارتفاع 170 متری از سطح زمین و به طول 58 متر ساخته شده است . عبور از این پل برای تمام بازدیدکنندگان تا سقف 14000 نفر آزاد است که می توانند نمای زیبای شهر را با عبور از این پل ببینند . این پل فقط در روزهای دوشنبه تعطیل می باشد . البته ساخت این پل در طرح اصلی بنا وجود نداشت . وقتی طی ساخت یکی از برجها یک تغییر و انحراف بسیار کوچک رخ داد ، تنها راه ممکن برای این مسئله ساخت این پل هوایی عظیم بود .

یکی از ویزگی های مهم این برجها آسانسورهای آنهاست که دو طبقه دارند . آسانسور پائینی افراد را به طبقات فرد و آسانسورهای بالایی افراد را به طبقات زوج هدایت می کند . با وجود بلندی این برجها رفتن از پارکینگ به بالاترین نقطه فقط 90 ثانیه طول می کشد

.

http://me1.persianblog.ir/page/petronastwintowers

شهرکوالا و برجهای دوقلو و ساختمانهای بلند مرتبه شبها غرق نور بود و چشمک میزد ...جاذبه ای که نور های رنگارنگ در شب داره غیرقابل وصفه .

از طرف تور شب اول برنامه ای در یکی از سالنها ( در محل عکس بالا که غرق در رقص نور بود ) برای ایرانیان تدارک دیده شده بود ...

در سالن ورودی سفره هفت سین چیده شده بود ..و در بدو ورود با لباسهای محلی و زدن آلات و ادوات موسیقی نظیر دف و ..... و کف زدن ها و تعظیم خوش آمد گویی انجام شد ...

سالن بزرگی با تهویه و نور و اکویی مناسب برای اون جمعیت بود .... رومیزی های تمیز و خوشرنگی روی میزها به چشم میخورد . روی میزها گلهای ارکیده به چشم میخورد . در بدو ورود آهنگ شاد ایرانی ما رو به یاد وطن میانداخت ...و در نگاه اول مجلس عروسی ایرانی رو در نظرها تداعی میکرد .... مجلس کاملا خانوادگی بود ... البته این جز خدمات تور محسوب نمیشد چون براش هزینه جداگانه ای در نظر گرفته شده بود که باید پرداخت میشد . در واقع فقط یک گشت کوناه داخل شهر همراه با ناهار ساده ای بود که جز برنامه تور بود . باقی گشت ها و برنامه ها همراه با هزینه مخصوص به دلار محاسبه میشد .

بعد از شام چند ساعت برنامه با شرکت چند دختر و پسر مالزیایی اجرا شد که رقصهای سمبولیک و سرودهای محلی و بومی خودشون رو با لباسهای محلی زیبا و متنوع و متفاوت به نمایش گذاشتن ...

مضمون این سرود شاد قصه ای از همزیستی مسالمت آمیز مذاهب و تمدنهای متفاوت آسیایی در مالزی و کار و تلاش مردم مالزی و ترجیع بند شعرش این بود ... :

Malaysia is Essence of Asia& Malaysia is Truly Asia

" مالزی چکیده و جوهره آسیاست ... " و " مالزی نمونه ای از یک آسیای واقعیست " . و به بیان کاملتر یعنی : اگه مالزی رو ببینین انگار که همه آسیا رو دیدین ....

واقعا همینطوره .... در بین لباسها از هندی و چینی و مالایایی ولباس بومی قبایل دیگه دیده میشد .... و آهنگها هم شبیه به آهنگهای هندی و چینی و ملغمه ای از هر دو بودن ...

برنامه شاد و رنگارنگی بود که چشم رو به نوازش میگرفت .... تعدادی از عکسها رو که مربوط به این شب بودن می بینین ...

بوفه شام متشکل از انواع غذاهای بومی تند و شیرین و میوه ها و شیرینی های گوناگون و ... بود ... البته چنگی به دل نمیزد ..چون معمولا غذاهای بوفه طراوت و تازگی غذاهای منو رو نداره ولی ...برای آشنایی با غذاهای بومی بد نبود ...

در عکس فوق غیر از مرغ و ماهی و گوشت - سبزیجات رو هم به سیخ کشیده اند .ضمنا در اینجا خدا رو شکر از غذاهای عجیب و غریب چینی ها یعنی مار و مور خبری نبود .

Satay ساتی نام غذایی است که جزء خوراک های بومی منطقه مالزی و سنگاپور و تایلنده ... که اروپایی ها به نوعی از اون بروشت میگن و یا در اصل همون کباب چوبی خودمونه که گوشت گوسفند و گوساله و مرغ و ماکیان و ماهی و میگو تهیه میشه .

اونها روبه تکه های کوچیک و نازک مانند گوشت قیمه برش میدن و توی موادی که سس اون غذا هم بشمار میره( یا دیپ ) مارینه ( مزه دار ) میکنن و بعد به نوک سیخهایی که قبلا توی آب خوب خیس خوردن تا روی حرارت شعله گازنسوزن – میکشن و گوشتها رو گریل و یا روی ذغال کباب میکنن و داخل همون دیپ فرو می برن و یا روش میریزن .

معمولا ارزش این غذا یه دیپ اونه . فرق بین سس و دیپ Dip خیلی زیاد نیست . سس معمولا روی غذا ریخته میشه و دیپ اونیه که تکه های غذا رو داخلش فرو میبرن و میل میکنن و دیپ کمی پر مواد تره . این دیپ یا سس مزه ای تند و شیرین داره و میتونین مزه گشنیز و زیره و رازیانه رو که به مزه های دیگه غلبه میکنه - حس کنین . معمولا در کنار غذاها هم از انواع سبزیجات سرو میشه .

این دیپ یا سس در نواحی مختلف به روشهای متفاوت تهیه میشه . ولی قسمت اعظم اون رو ادویه جات و پودر کاری و شیر نارگیل و سیر و پیاز ویک کدام از اینها : روغن کنجد سابیده و یا کره بادام زمینی . و نیز کمی عسل یا شکر قهوه ای برای طعم شیرینی وزدودن تندی غذا وکمی آب لیمو ترش و رنده پوست اون و یا سرکه بالزامیک و سس سویا شور و یا شیرین و کمی کچاپ ...نیز ادویه جاتی که برای یعضی رستورانها سری بشمار میره تشکیل میشه . حالا بسته به ذائقه میتوان با ترکیب این مواد و یا بعضی از اونها سس مخصوص رو توی منزل تهیه کرد .

در تصویر فوق که ساتی مرغه غیر از سس مخصوص ساتی - سس دیگری نیز هست که از پیاز و سیر و جعفری و گشنیز خرد شده همراه با سس سویا و سرکه بالزامیکه . لازم به ذکره که سرکه بالزامیک کمی مزه شیرین داره و تندی خاص انواع سرکه های دیگه رو نداره .

طرز تهیه سس یا دیپ ساتی سامبل Sambal : به این سس میگن سامبل وهر سامبلی که با مواد مشخصی تهیه میشه اسم مخصوصی داره .

روغن رو گرم میکنن و سیر ( یک الی دو حبه ) و پیاز( یکعدد کوچک )و فلفل قرمز( در حدی که تندی رو دوست دارین ) رنده شده رو خیلی کم و کوتاه تفت میدن و بعد بلافاصله کاری و ادویه جات ( یک قاشق چای خوری کافیه ) رو اضافه میکنن و کمی تفت میدن ( نباید رنگشون عوض بشه ) بعد شیر نارگیل ( حدود یک پیمانه ) وخیلی کم عسل ( 1 قاشق چای خوری ) و در صورت تمایل کمی آب مرغ یا گوشت ( نصف پیمانه ) و یا یکعدد قرص آماده سوپ و سس سویا و سرکه بالزامیک ( هر کدام حدود دوالی سه قاشق غ ) رو اضافه میکنن و مرتب هم میزنن تا به جوش بیاد و کمی غلیظ بشه . مقدار خیلی کمی رب گوجه فرنگی ( مثلا یک قاشق چای خوری ) وکمی زعفران هم بهش رنگ خوبی میده .
اگه از دارچین خوشت بیاد و یا هر ادویه بخصوص دیگه ای و یا کمی گشنیز یا جعفری خرد شده هم میتونین توش بریزین . نمکش رو هم در انتها می چشیم .اندازه و مقادیر داده شده به ذایقه شما بستگی داره میشه کم یا زیادشون کرد . اگه آبکی بود کمی بیشتر جوشاند تا غلیظ بشه و اگه غلیظ بود کمی رقیقش کرد . توی تصویر غلظت اون تقریبا مشخصه .... چیزی مثل ماست زده شده ...

با اجازه شما این تخلیه اطلاعاتی بود که از یک خانوم مالزیایی توی لابی هتل انجام گرفت ... !! برای کار دیگه ای به هتل اومده بود و منتطر کسی بود ... من هم از فرصت استفاده کردم و هنگام گپ با ایشون کمی هم به اغنای حس کنجکاوی در مورد آشپزی و غذاهای مالزی پرداختم که خوشبختانه ایشون هم به اشپزی علاقمند بود و کلی اطلاعات داد . که پر واضحه که سلیقه ها متفاوته و در مناطق مختلف به روشهای گوناگون و با اضافه کردن یا حذف کردن برخی مواد اون رو تهیه میکنن .و این غذا رو همراه با برنج و یا نان سرو میکنن .

سس کچاپ اونها با سس ما فرق داره . هم رنگش روشن تره و هم بیشتر به شیرینی میزنه و ادویه اش بیشتره . اونها کمی نشاسته هم داخلش می ریزین و اون علظت سس ما رو نداره . گاهی هم سس آلو زرد و عسل داخلش ریخته اند .من توی سنگاپور چند تا شیشه ادویه مخصوص غذاهای بومی منطقه رو خریدم که روش اینها رو نوشته بود .که البته چیزهای دیگه ای هم مخلوط داره که نامش رو مستقیما نبرده و جز اسرار مگوی تهیه کننده اونه .

* - یادتون باشه تو مسافرت به استقبال غذاهای بوفه اصلا نرین ! ما مجبور بودیم چون با برنامه شب توام کرده بودن . ولی اگه برنامه ناهار و یا شامی رو بوفه گذاشتن - احتمالا از تمامی کترینگهای شهر هرچی اضافه اومده باشه رفته رو میز بوفه اینا !! و متعاقبا توی بشقاب غذای شما !!

تا یادم نرفته بگم که :

* - اگه با تور میرین و یا اگه قراره براتون هتل رزرو بشه حتما آدرس و نام کامل هتل رو با آدرسش دقیق بپرسین و توی نت نگاه کنین و در مورد ستاره هاش هم دقت به خرج بدین که مبادا اونجا که رسیدین یکی از ستاره هاش احتمالا از سو سو !!! افتاده باشه ... !!
گاهی هتل هایی با نامهای مشابه ولی با پسوند و پیشوند متفاوت ( که هنگام نوشتن کامل نمی نویسن ) مانند سری پاسیفیک و یا پان پاسیفیک و یا این پاسیفیک و یا پاسیفیک هالیدی ( بعضی هاشون فقط برای مثال من در آوردین ها ...!! ..حالا نرین دنبالشون بگردین !!! ) با آدرس ها و ستاره های متفاوت وجود دارن که قیمت های مختلفی هم دارن . اگه دقت نکنین ممکنه هتل چهارستاره ای با نام مشابه به جای 5 ستاره بدن و وقتی اونجا رسیدین متوجه بشین که کار از کار گذشته و یا شاید هم اصلا متوجه نشین ! بعد بهتون بگن که این هتل در حد 5 ستاره بود !!

البته در مورد هتل های 4 ستاره و 5 ستاره بدونین که فرق زیادی با هم از نظر نظافت و سرویس ندارن .فقط ممکنه استخر و یا تریا و .... امکاناتی رو نداشته باشن که شاید شما هم تاکیدی برای استفاده از امکانات خاص رو هم نداشته باشین و اونوقته که براتون با صرفه تره تا از 4 ستاره ها انتخاب کنین . ولی اگه فرقش دوری یا نزدیکی به دان تاون و مرکز شهره ...باید بدونین که هزینه تاکسی اگه به هزینه هتل 4 ستاره اضافه بشه خواهید دید که اون 5 ستاره صرفه بیشتری داشته .... کمااینکه هتل های 3 ستاره اونجا هم نباید خیلی بد باشه اگه که براتون هزینه ها مهمه . چون نهایتا هنگام خواب در هتل خواهید بود ...

دو هتل Barjaya Times Square و The mall هر کدام در قسمتهای متفاوت شهر در جوار مرکز خرید بسیار بزرگ چند طبقه ای واقع شده اند که اولی شهر بازی بزرگی هم داره و اگه بچه همراه تونه و یا خرید میخواین برین ....لزومی نداره که از تاکسی استفاده کنین و یا جای دیگه ای تو مالزی برای خرید برین . همین یک مرکز خرید یکهفته سرشما رو مشغول میکنه و جیب تون رو تو دو روز اول خالی !!!

یک طبقه فقط پوشاک و کفش و .... مارکدار و اجناسی که با قیمت مناسب میتونین بخرین که بعضا حراج کرده اند تا مشتری جلب کنن و یک طبقه رستورانهای زنجیره ای مشهور و طبقات دیگه انواع و اقسام کفش و لباسهای مارکدارولی نه چندان مشهور و نیز اجناس و پوشاک بسیار ارزان ....

یکی از دوستان گل من پیامی در مورد هتل اولی داده بهتره خودتون بخونین :

{ سلام مخصوص خدمت شبنم خانم گل عيد شما مبارك ، سفر بخير حتما خيلي خوش گذشته ، شبنم جون داغ منو تازه كرديد .

اسفند 84 من يه ماموريت اداري به مالزي داشتم و تو همين هتلي كه شما گفتين Berjaya Times Square اقامت داشتم واقعا عالي بود يه هتل 42 طبقه : زيرزمين سوپرماركت ، طبقه 1تا 4 فروشگاه ، 5تا 7 شهربازي، 8تا13 دفاتر تجاري ، 14 دفتر هتل و 15 استخر و رستوران و چه استخري ..... من در طبقه 30 ساكن بودم و چه منظره اي داشت اين ساختمان تازه افتتاح شده بود و همه چيزش از فروشگاه هاي معتبر تا شهربازي و خود هتل عالي بود . اين صحبتهارو درتاييد فرمايشات شما گفتم تا هركدوم از دوستان به مالزي رفتن يه سر به اونجا بزنند. خوش بحالتون مالزي كشور زيبايي است كه به فرهنگ ما نزديك است .البته من چون 5 ماهه باردار بودم زياد نتونستم بگردم ولي بازم شهر كوالالامپور جاي ديدني زياد داره .اميدوارم بازم از اين سفرهابريد و براي ما سوغاتي بيارين .

قربان شما - گيتا }

چون ایان تعطیلات عید بود و مسافران زیادی به مالزی سفر کرده بودن . تعداد پرواز ها به گفته میهماندار حدودا 7 برابر شده بود ... !! و همه فروشنده ها به ما سال نو رو تبریک میگفتن !! و به مناسبت عید ما حراج کرده بودن و میگفتن ایرونیها چه مسافران خوبی هستن ... با یک چمدون میان اینجا و با 4 تا چمدون میرن !!!! ....

اکثر مردم عادی و فروشنده ها زبان انگلیسی رو با لهجه واضح به قدر کفایت خوب صحبت می کنن . سلام و خداحافظ و خوش اومدین رو هم به فارسی بلد بودن ...!! عدد های فارسی رو خوب میشناختن !!

حتی بلد بودن بگن : یکی بخر .. دوتا ببر !!!! راننده تاکسی جلوی یکی از فروشگاه ها به ما به فارسی !! پیشنهاد 20 تا داد !!! یعنی تا مقصد بیست رینگیت !!! و البته ما قبلا یاد گرفته بودیم که تا مقصد ( وکلا در داخل شهر اگه خیلی مسافت دور نباشه ) فقط 15 تا کافیه !! تا گفتیم فقط 15 تا .... قبول کرد ...

یعنی میشه روزی همین تعداد مسافر ایرانی که مالزی میره ...فقط از مالزی بیان ایران تا آثار باستانی... تاریخ کهن... جاذبه های توریستی و بیشینه و موزه های و مساجد و ابنیه تاریخی ما ..... رو ببینن ؟؟؟؟!!!!!! انشاالله ... ماشاالله .....

- هنگام ثبت نام و اخذ بلیط از دفتر خدمات مسافرتی حتما بخواین اگه قوانین خاصی در مورد ورود به اون کشور و یا حمل بار و دارو و آدامس و سیگار و غیره و احیانا مقدار مجاز ارز و ....... داره به اطلاع تون برسونن ... بعضی کشورها از جمله سنگاپور قوانین سختی برای ورود سیگار و حتی آدامس و جریمه های گزافی برا تخطی از اونها داره ....

البته این وظیفه خود دفتر مسافرتیه که قبلا طی اعلامیه کتبی به اطلاع مسافر برسونه ولی گاهی دفاتر اهمیتی به این موضوع نمیدن و این میشه که ما در مرز زمینی مالزی به سنگاپور کلی معطل شدیم تا مسافرین آدامسها و سیگارهاشون رو از اتوبوس تخلیه و دور بریزین !! چون دفتر تور اصلا آگاهی نداده بود و اینها از تهرون برای مصرف روزانه همراه خودشون آورده بودن .

اینها از نکات ابتدایی در رونق صنعت توریسم هستش .... که .... باید بازهم بگذاریم و بگذریم ...!!

ادامه داره ..........