چای دورنگ وقند پهلو...!!

میگن : .... " وصف العیش ...نصف العیش !!!!!!! "

چای " گل نشان " قند پهلو !! توی استکان کمرباریک با آبنبات قیچی هل دار و پسته ای و عرق هل و گلاب

که لب ریز و لب دوز و لب سوز .... هم باشه ....!!!!

نحوه دم کردن چای

از جنس چاي كه بگذريم ، عوامل ديگري كه در كيفيت چاي تاثير دارند عبارت اند از آب ، ظرف ( كتري و قوري ) و شيوه دم كردن .

- با آبي سخت ( آبي كه داراي املاح قليايي است وصابون در آن خوب كف نمي كند ) چاي خوب نمي توان درست كرد .

البته هر شهري آب خاص خود را دارد كه بايد با آن ساخت ( آب تهران و بسياري از شهرهاي ما عالي است ) . آنچه در مورد آب چاي مي توان رعايت كرد اين است كه تازه جوش باشد .

- آبي كه يك بار جوشيده و در كتري مانده از نظر بسياري از نوشندگان چاي براي دم كردن مناسب نيست . به نظر همين جماعت كتري لعابي يا فولاد زنگ نزن بهتر از كتري آلومينيومي است .

- قوري چيني هم از اين جهت كه تصرفي در رنگ چاي نمي كند از قوري فلزي بهتر است .

- پاره اي از نوشندگان شستن جرم چاي را از درون قوري لازم نمي دانند ، زيرا معتقدند كه اين جرم لايه از جنس خود چاي بر ديواره قوري تشكيل مي دهد كه در حقيقت بهترين ظرف براي دم كردن چاي است .

- آبي كه روي چاي خشك ريخته مي شود بايد در نقطه جوش باشد و تا چند لحظه بعد هم حرارت آن نبايد زياد پائين بيفتد .

بنا بر اين پيش از ريختن آب جوش در قوري بايد قوري را گرم كنيد . براي گرم كردن قوري يا بايد آن را روي كتري بگذاريم تا با بخار آب گرم شود يا آن كه پيش از ريختن چاي كمي آب جوش در قوري بگردانيم.

- هنگام ريختن آب جوش روي چاي خشك اگر قوري به اندازه كافي گرم باشد و حرارت آب پائين نيفتد ، برگ چاي روي آب شناور مي شود يا به اصطلاح نوشنده چاي ، آب لشكر مي بندد. نوشندگاني هستند كه عقيده دارند چايي كه لشكر نبندد به درد نمي خورد .

- دم كردن چاي به اين معني است كه حرارت آب را كمابيش درهمان درجه اي كه هست نگه داريم تا وقتي كه لشكرچاي رفته رفته در قوري ته نشين شود . اين كار بسته به جنس چاي و حرارت آب از ده دقيقه تا نيم ساعت طول مي كشد .
- براي حفظ حرارت قوري مي توان آن را روي در كتري يا سماور گذاشت ( كتري هايي در بازار هست كه جايي براي قوري روي در آنها ساخته شده است . ) زير دم كني يا نزديك شعله آتش هم حرارت قوري كمابيش محفوظ ميماند .

در هر حال منظور اين است كه برگ چاي چند دقيقه در آب از جوش افتاده شناور باشد ولي چنان كه همه مي دانند جوشيدن باعث تلخي و تندي چاي مي شود .

در ايران رسم بر اين است كه چاي را در قوري پر رنگ درست مي كنند و هنگام ريختن آن در استكان به اندازه دلخواه به آن آب مي بندند. ولي برخي از نوشندگان عقيده دارند كه چاي را بايد به همان رنگي كه مي نوشيم در قوري دم كنيم و ريختن آبجوش در استكان چاي فقط به مقدار اندك جايز است . چاي تازه دم را بايد هرچه زودتر نوشيد . چاي مانده لطف چاي تازه دم را ندارد. (از سایت گلستان)


درست کردن چای دو رنگ و قند پهلو

چای رو دم کنین و بعد توی یک استکان بلور یا کریستال آبجوش رو با شکر مخلوط کنین و خوب هم بزنین تا شکر حل و شربتی غلیظ درست بشه . میتونین کمی عرق هل یا گلاب هم بهش اضافه کنین و بعد باقی استکان رو با کمک یک قاشق کم کم چای بریزین ....

حالا یه چای خوشگل و دو رنگ دارین ... هنگام نوش جان کردن کامل هم بزنین تا مخلوط بشه ... صد البته میشه برعکس هم درست کرد ...یعنی اول چای و شکر و بعد آبجوش ... قدیم در مراسم عروسی و خواستگاری و مهمانی های خاص از مهمانان با چای دورنگ پذیرایی میشد ... اگه شما رزیم دارین یا اصلا اهل شیرینی جات نیستین , سعی نکنین امتحانش کنین ... چون نصف شیشه شربت قند ! رو توی یک استکان چای باید سربکشین !! ...چون اگه کم شیرین باشه رنگهای چای و آبجوش توی هم میره ...!

نگاهی به تاریخچه چای
تقريبا در همه جاي دنيا مردم روز خود را با نوشيدن يكي دو فنجان نوشيدني گرم آغاز مي كنند . در ميان ما و بسياري از ملل ديگر اين نوشيدني چاي است .
رسم نوشيدن دم كرده برگ آماده يا عمل آورده اين گياه از خانواده بابونه ( camellia ) و نام آن (chai) هر دو از چين آمده اند . در خود چين چاي را از زمان باستان مي شناخته اند ولي در ساير جاهاي دنيا از جمله در ميان ما ايرانيان رسم نوشيدن چاي سابقه اش از دو قرن كمتر است . با اين حال ، اين رسم يكي از اجزاي جدايي ناپذير زندگاني امروزي است و هر قومي صورت خاص خود به آن داده است .
در سال 1314 هجري قمري و توسط محمد ميرزا كاشف السلطنه كه به عنوان ژنرال كنسول ايران به هند رفته بود چاي وارد ايران شد و در لاهيجان براي اولين بار كاشته شد. از سال 1308 كه كاشف السلطنه در گذشت ، كشت و توليد چاي رفته رفته در گيلان گسترش يافت و امروز از منابع مهم در آمد ملي است .

چاي بر سه نوع است :

چاي تخمير نشده يا سبز ،

چاي نيمه تخمير شده يا نيمه سبز كه در زبانهاي اروپايي به آن اولانگ گفته مي شود و

چاي تخمير شده يا سياه . که ما ايرانيان عموما چاي سياه مصرف مي كنيم و آن را ساده و نسبتا كم رنگ مي نوشيم .
- چاي حاوي ماده محرك و بيدار كننده اي است به نام تئين .

- چيزي كه در چاي كمتر به آن توجه مي شود مزه چاي است كه به مقدار ماده گسي به نام تانن در چاي بستگي دارد .

انواع دمنوش

چاي فقط يكي از گياهاني است كه مي توان دم كرده آنرا نوشيد . گياهان فراوان ديگري هم هستند كه مي توانند در كنار چاي مصرف شوند و بعضي از مراجع پزشكي براي آنها فوايدي هم ذكر مي كنند. دستور دم كردن اين گياهان كم و بيش مانند دستور چاي است . بعضي از اين گياهان به صورت كيسه چاي ( TEA BAG ) در بازار عرضه مي شوند كه بايد در فنجان آب انداخت.

صحنه هایی که دیگر محال است به چشم ببینیم !!!

مهمترين اين چاي هاي غير متعارف كه بعضي از آنها به نام ترش شناخته مي شوند اينها هستند :

- چاي افسنتين : گل افسنتين را مانند چاي دم مي كنند و مي نوشند .براي اين گياه در طب قديم خواص زيادي قايل بوده اند .

- چاي بابونه : گياهي است خودرو كه دم كرده آنرا آرام بخش و مسكن درد معده مي دانند .

- چاي بهار نارنج : شكوفه درخت نارنج است . دم كرده بهار نارنج تازه يا خشك نوشيدني معطري است . اطباي قديم آنرا براي قلب مفيد مي دانستند .

- چاي به ليمو ( وربن ) : برگ معطري است كه مانند چاي دم مي كنند . هنگام ريختن مي توان ليوان را با يك برگ به ليمو آرايش كرد .
- چاي دارچين : دارچين قلم را در قوري آب جوش دم مي كنند و بدون شكر مي نوشند . ( چاي دارچين به ويژه در هواي سرد مي چسبد )

- چاي زعفران : زعفران را به مقدار اندك مانند چاي دم مي كنند و مي نوشند .

- چاي زنجبيل : مانند چاي دارچين است .
- چاي سبز : برگ چاي تخمير نشده است كه معمولا با چنددانه تخم هل سبز دم مي كنند .
- چاي گل زيزفون ( تيول ) : دم كرده گل معطر درختي است به همين نام كه براي درمان ناراحتي هاي كليه و مثانه مي نوشند .
چاي نعنا : دم كرده برگ نعناي تازه است كه با اندكي قند شيرين مي شود .

- چاي آويشن : دم كرده آويشن شيرازي است كه بر دو نوع است : آويشن پهن و آويشن دراز ، اين چاي را براي رفع نفخ مي نوشند . - چاي استوخدوس ( يا استوقدوس ) : دم كرده گياهي است از تيره نعناعيان كه برگ آن معطر و دانه هايش لعاب دار است . در طب قديم آن را گرم و خشك مي دانستند .

- چاي با شیر : انگليسي ها معمولا چاي را با كمي شير سرد مي نوشند و اين رسم را احتمالا از هندوستان گرفته اند . كمي شير سرد يا گرم و شكر به فنجان چاي اضافه كنيد و هم بزنيد .

http://www.golestan.com/fa/iranianfood/drink3.html

چای رو میشه با چند مدل چای تركیب كرد كه از لحاظ طعم - عطر و رنگ چای ایده آل بشه.
- چای ترجیحا الك شده باشه بهتره.
- چای خشك رو كه تو قوری میریزیم كمی آب جوش بهش اظافه میكنیم و بعد اون آب رو خالی میكنیم تا غبار و گرد چای جدا بشه.
- میشه كمی آب ریخت و چای رو گذاشت دم بكشه كه این عمل باعث می شه چای زودتر دم بكشه.
- بر روی قوری چای میشه یك دستمال تمیز انداخت تا چای بهتر و سریعتر دم بكشه (كه بعد از دم كشیدن باید اونو برداشت ).
- میشه به چای جهت عطر دارشدنش هل - گل سرخ - برگ عطر چای كه از خانواده ی گیاه شمعدانی هست اضافه نمود.
- برای نگهداری چای برای مدت طولانی, بعد از دم كشیدن میشه چای رو از صافی رد كرد و تفاله ی چای رو جدا كرد و چای صاف شده رو برای مدت طولانی با همون كیفیت اولیه نگه داشت.
- در صورتی كه چای به مرحله ی جوشیدن رسید برای جلوگیری از طعم زمخت چای میشه بهش یك یا دو حبه قند اضافه كرد. زمانی كه می خواهیدچای رو در استكان برزید میتوانید در داخل استكان آب جوش بریزید و بگردانید تا باعث پایین آمدن دمای چای نشود.

http://banoo.net/index.php?topic=2333.0

چگونه چای خشک بخریم؟
چای خشک را نباید بسته‌ای خرید مگر به شرطی که در ادامه خواهید فهمید.

اولین اصل خریدن چای: هیچ‌وقت فقط یک نوع چای نخرید. یعنی راه نیفتید بروید سوپر سر خیابان یک بسته چای احمد بخرید. این کار را فقط کسانی انجام می‌دهند که هیچ ارتباطی با چایی برقرار نکرده‌اند و احتمالاً تنها دلیل چایی‌نوشیدنشان تشنگی است.
اگر تشنه‌تان است آب بنوشید که سالم‌تر است . بعضی چای‌ها رنگ خوبی دارند، بعضی طعم خوب . بعضی عطر خوشایند و بعضی خاصیت‌های دیگری که حس نمی‌شوند ولی برای داشتن چایی ایده‌آل لازمند، هر چند به چشم نیایند.

این سماور بزرگ نمادی است در یکی از پارکهای شهر بجنورد قرار دارد .

چایی باید چند ویژگی مهم داشته باشد:

مزه‌ی گس، رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز، عطر دلربا و حفظ این ویژگی‌ها برای مدتی چند ساعته.
اول در مورد واژه مجمل دلربا توضیح کوتاهی بدهم. تا آن‌جا که من می‌دانم معروف‌ترین عطر چای در جهان اِرل گری است. به نظر من، غایت بوی خوش چای است اما مثل بسیاری چیزهای دیگر تابع سلیقه‌ی افراد است و می‌تواند متفاوت باشد .
اما حالا، چگونه به این ایده‌آل‌ها دست پیدا کنیم؟
اولین نکته‌ی مهم این است که هیچ نوع چای هر چهار ویژگی بالا را یک‌جا ندارد.
یکی رنگش خوب است، آن دیگری عطرش و آن دیگری مزه‌اش. معمولاً گفته می‌شود چای خوب چایی است که در میان دانه‌هایش، دانه‌های زرد‌رنگ وجود داشته باشد؛ یعنی دانه‌های چای یک‌دست مشکی نباشند . چون در این صورت حتماً آن چای رنگ شده است. این حرف کاملاً درستی است، چون هیچ‌وقت چای را نمی‌توان آن قدر دست‌چین کرد که یک‌دست شود.

ولی بر این قاعده یک استثنا وجود دارد: چایی عطری .
چایی عطری ذاتاً چیزی مصنوعی است یعنی این عطری که شما حس می‌کنید همه‌اش شاهکار طبیعت نیست. پس دراین مورد اشکال ندارد که دانه‌های چای یک‌دست باشند. تنها پیشنهاد عملی آزمون و خطاست.

این کار به جز این‌که به شما کمک می‌کند خواص مختلف انواع چای را بشناسید، اگر یکی از این چای‌ها اشکالی داشته باشد، قبل از قاطی‌کردن متوجه می‌شوید و از حیف‌شدن بقیه چای‌ها جلوگیری می‌کنید.

اما فوت کوزه‌گری برای: چای دیردم
ولی در مورد ماندگاری چایی برای مدتی چند ساعته چه کار می‌توان کرد؟ ببنید نقش چای دیردم دقیقاً سرپا‌نگه‌داشتن چایی است. چای دیردم چایی است که رنگ و طعمش با تأخیر آزاد می‌شود و این باعث می‌شود که چایی بعد از چند ساعت تازگی‌اش حفظ شود...
منبع : بانو

لینک آموزش نوشیدنی ها در تالار گفتمان سفره خونه :

http://forum.sofrehkhune.com/forum74/

لینک آموزش نوشیدنی های سرد در پرتال سفره خونه :

http://www.sofrehkhune.ir/foods/298/1/

لینک آموزش نوشیدنی های گرم در پرتال سفره خونه :

http://www.sofrehkhune.ir/foods/318/1